UWIELINY - forum mieszkańców i sympatyków miejscowości

Marcin z Uwielin

Zamieszczam film z nagraniem "Bajki o 12 miesiącach", żeby obejrzeć kliknij [link widoczny dla zalogowanych]

Marcin z Uwielin

A oto parę zdjęć z imprezy:

jolanta gerlach

zaje fajna impreza

edek

super imprezka !!! Very Happy

Uwielinianka · Dołączył: 12 Kwi 2008 Posty: 522 Przeczytał: 0 tematów

.... a żeby następna była jeszce lepsza poszukujemy aktorów i śpiewakow,grających na instrumentach ,koniecznie dorosłych mieszkańców Uwielin.Tacy Panowie i Panie etat mają zapewniony,, ,,,za darmo oczywiście.

Marcin z Uwielin

Mieszkańcy Uwielin pokochali teatr. Tu prawie każdy chciałby być aktorem.

W czerwcu ubiegłego roku opisywaliśmy, jak społeczność wsi wystawiła „Czerwonego Kapturka” w wersji VIP, z udziałem wójta oraz miejscowych lekarzy i nauczycieli. Zabawy było co niemiara, dlatego mieszkańcom zaostrzył się apetyt na sztukę. Zaostrzył się do tego stopnia, że w poprzednią sobotę pod gołym niebem, przy minus 8 stopniach i wietrze, wystawili śpiewogrę na motywach „Baśni o dwunastu miesiącach” Janiny Porazińskiej. Choć zima szczypała w nos i policzki, widzowie nie przestraszyli się i opuściwszy ciepłe fotele, tłumnie przybyli na plac za remizą OSP. Wszystkich gnała ciekawość, z jaką wprawą sąsiedzi postawią pierwsze kroki w aktorstwie (po zaledwie trzytygodniowych próbach).
Publiczność się nie zawiodła. – Profesjonalnie zagrali, choć amatorzy – oszczędnie recenzował występ znajomych Zbigniew Wrotek, który o mały włos sam nie wcielił się w jedną z ról (jak wielu mieszkańców Uwielin, chętnie to kiedyś zrobi).

Poświęcenie Lipca

Pomysłem wystawienia kolejnego spektaklu Teresa Wójcicka, mieszkająca we wsi od trzech lat, zaskarbiła sobie wielu przyjaciół. – Skoro nie mamy pieniędzy, robimy sztukę za grosze, żeby wykorzystać potencjał drzemiący w mieszkańcach. Mam nadzieję, że podobne przedstawienia staną się wizytówką naszej miejscowości – liczy.
Pani Teresa nigdy nie miała do czynienia z teatrem. Mimo to samodzielnie napisała scenariusz (dopisując teksty piosenek), zajęła się reżyserią i przygotowaniem scenografii (w czym pomagały jej dzieci). Rozdała też role i sama brawurowo zagrała niedobrą Macochę, która w środku zimy wysłała Pasierbicę do lasu po rzeczy niemożliwe do zdobycia: kwiatki, poziomki i dukaty. W nękaną przez Macochę dziewczynę, najbardziej urokliwą postać spektaklu, wcieliła się Aneta Pęczek, z zawodu przedszkolanka.
– Miałam tremę, ale idea, aby wszyscy dobrze się bawili, była ważniejsza – powiedziała „NW” po półgodzinnym przedstawieniu pani Aneta. Odtwórczyni głównej roli najbardziej obawiała się, że zmarznie, ale ognisko stanowiące element sceny pomogło.
Nie tylko od ognia robiło się cieplej. Miesiąc Lipiec, czyli Marcin Kopyt, założył na cienki sweter... jednoczęściowe bikini oraz maskę do nurkowania i przez cały spektakl pompował koło do zabawy w wodzie. Jakby tego było mało, wysmarował się kremem do opalania.

Beznadziejne programy

Ponieważ aktorzy grający Dwanaście Miesięcy sami przygotowali sobie stroje, wokół ogniska panował przepych materiałów, detali i kolorów. Tak wystrojone Miesiące, poruszone losem Pasierbicy, udzieliły jej pomocy.
Pierwszy do ogniska dziewczę zaprosił Grudzień, odziany w długie futro, ze srebrnymi włosami, które co chwila zamaszyście odrzucał z twarzy. Ukryty za tym strojem Waldemar Czubak na co dzień produkuje rolowaną trawę. W Uwielinach mieszka od niedawna, dlatego na hasło „rola w przedstawieniu” przystał bez wahania. I rzeczywiście: dzięki temu poznał dalszych sąsiadów.
Z chęcią zadebiutowała też zawsze marząca o występie na deskach Eliza Zając, urzędniczka pracująca w stolicy. Jej strój oddawał ducha powiedzenia „W marcu jak w garncu”. – Jak mi jeszcze zaproponują, na pewno wezmę udział w przedstawieniu. To świetna zabawa – deklarowała.
Mąż pani Elizy sam chętnie z widowni przeskoczyłby na scenę. – Bardzo fajna inicjatywa. Zamiast siedzieć przed telewizorem i oglądać beznadziejne programy, można coś z siebie dać. Dzieci patrzą i potem chętniej będą występować w przedstawieniach w przedszkolu i szkole – komentował.
Najgłośniejsze salwy śmiechu wywołały Katarzyna Kopyt, która zagrała mówiącą gwarą Wieśniaczkę („A co tak pachni”? – pytała), i wręcz stworzona do roli niezaradnej córki Macochy, Jolanta Gerlach. Wielbicieli zdobył też miejscowy rolnik Marian Pabisiak, który wyglądając jak ostatni Mohikanin przez całe przedstawienie klepał sierp na pieńku. Swoje robili także miejscowi strażacy, którzy kilka razy przestawiali w trakcie spektaklu płachtę z namalowanym krajobrazem, z jednej strony zimowym, z drugiej wiosennym.
Tul do serca swego
Gdy w leśnych ostępach zamarzła leniwa i niegrzeczna córka Macochy, która chciała zdobyć więcej dukatów niż Pasierbica, przedstawienie zakończyła dość nieoczekiwana puenta dla dorosłych, która się Janinie Porazińskiej nie śniła. „Miejcie na uwadze nasze drogie matki, żeby jednakowo kochać wszystkie dziatki. Czy rodzone dziecię, czy męża drugiego, każde jednakowo tul do serca swego” – odśpiewał Luty (Damian Kozina) do melodii discopolowej piosenki zespołu Boys „Niech żyje wolność, wolność i swoboda”.

źródło: [link widoczny dla zalogowanych]

Marcin z Uwielin

Poniżej link do on-line'owej wersji wydania gazety NAD WISŁĄ z artykułem z powyższego wpisu (jest na 13 stronie):
[link widoczny dla zalogowanych]

Marcin z Uwielin

28 stycznia 2012 w Uwielinach w gminie Prażmów miało miejsce niecodzienne widowisko. Na tyłach remizy strażackiej odbył się spektakl teatralny. Pełni zapału mieszkańcy tej uroczej miejscowości przedstawili baśń „O dwunastu miesiącach” Janiny Porazińskiej, piękną opowieść z morałem poprzeplataną wątkami komicznymi. Ich kunsztu gry teatralnej z pewnością nie powstydziłby się żaden profesjonalista, a poczucia humoru żaden znany komik. Niesamowita, aczkolwiek epizodyczna rola wieśniaczki rozśmieszyła do łez nie tylko zgromadzony tłum widzów, lecz także odtwórczynię jednej z ról głównych. Dobór ról odbył się wedle osobistych chęci i możliwości, zaś dekoracje teatralne oraz charakteryzację mieszkańcy wioski wykonali we własnym zakresie. To już kolejna sztuka wystawiona na terenie gminy przez aktorów-amatorów. Spektakl na siarczystym mrozie, przy ognisku, pod gołą chmurka przyciągnął niemałą grupkę widzów. Zapał mieszkańców gminy wyciągnął z domowych pieleszy na mróz niejednego leniucha.

Dla dopełnienia całości, po nasyceniu głodu kulturalnego, wszyscy zaspokajali głód prawdziwy, konsumując smaczną grochówkę zrobioną przez sołtysową Uwielin oraz gorące kiełbaski prosto z ogniska. Pełny brzuch z pewnością zachęcał do uczestnictwa w kolejnych przygotowanych atrakcjach: wspólnego kolędowania przy ognisku oraz dyskoteki w remizie strażackiej. Mieszkańcy Uwielin niewątpliwie pokazali, jak ciekawie można spędzić czas ferii zimowych, integrując się z sąsiadami, zachęcając do wspólnej zabawy.

Jak widać do wystawienia tak interesującego show nie trzeba dużych nakładów, wystarczy trochę czasu, szczerych chęci oraz dużo poczucia humoru. A tego mieszkańcom Uwielin z pewnością nie brakuje. Duże gratulacje dla wszystkich, którzy przyczynili się do uświetnienia tego mroźnego styczniowego dnia oraz życzenia dalszych sukcesów i nowych pomysłów na kolejne amatorskie przedstawienia. Aktorzy polskiego teatru czujcie się zagrożeni.

Justyna Frasuńska

źródło:[link widoczny dla zalogowanych]

frauka · Dołączył: 30 Sty 2012 Posty: 1 Przeczytał: 0 tematów

Witam.
Odnośnie zdjęć z imprezy styczniowej - mam ich bardzo dużo, tylko część przekazałam na stronę gminy Prażmów oraz udostępniłam administatorowi. Jeśli ktoś byłby zainteresowany i chciałby mieć kilka fotek, chętnie prześlę mailowo.

mój adres mailowy:

[link widoczny dla zalogowanych]

Pozdrawiam.
Justyna F.

Uwielinianka · Dołączył: 12 Kwi 2008 Posty: 522 Przeczytał: 0 tematów

OGROOOMNA PROŚBA do Dwunastu Miesięcy. Usiądzcie wreszcie każdy na swoim miejscu. Kwietniu gdzie Ty się szwędasz???